„W wysuszonych sczerniałych trzcinowych szuwarach sześcionogi szczwany trzmiel bezczelnie szeleścił w szczawiu trzymając w szczękach strzęp szczypiorku i często trzepocąc skrzydłami” – takie i jeszcze trudniejsze zdania oraz wiersze można było przeczytać, 21 lutego w naszej klasie. Tego właśnie dnia obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego, ustanowiony przez UNESCO, w 1999 roku.
Święto ma na celu podkreślenie różnorodności językowej świata, a przede wszystkim zwrócenie uwagi na języki zagrożone odejściem w niepamięć. To bardzo ważna data, która ma przypomnieć, że chroniąc język ojczysty, dbamy o tożsamość kulturową narodu. Język polski jest niezwykle różnorodny i niepowtarzalny. To jeden z najtrudniejszych języków świata. Obecnie jednak przeżywa gwałtowne zmiany. Zauważamy wiele zapożyczeń, tendencji do skracania i zdrabniania, dlatego warto dbać o polszczyznę. Wypowiadać się poprawnie i jasno. Bez języka – nie ma nas . W zawirowaniach przeszłości, dzięki niemu utrwaliła się pamięć o naszej historii, kulturze, tradycjach oraz obyczajach. W trudnych czasach, to właśnie język pozwolił przetrwać polskości.
O tym, że nasz język ojczysty przysparza wielu kłopotów, doskonale wiemy wszyscy, i dorośli i dzieci. Codziennie, podczas lekcji zmagamy się z ortografią i gramatyką. Czy jesteśmy tym znużeni? … Nie, bowiem zdajemy sobie sprawę, że umiejętności poprawnego komunikowania się w języku polskim, jest jedną z najważniejszych umiejętności. 21 lutego uczniowie klasy 3b poznali historię i ciekawostki związane z językiem polskim. Rozwiązali quizy i z sukcesem zmierzyli się różnego rodzaju łamańcami językowymi.
Obchody Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego są okazją, by zwrócić uwagę na konieczność ochrony dziedzictwa językowego, szczególnie narażonego na zapożyczenia z innych języków. Promujmy więc poprawne posługiwanie się językiem ojczystym nie tylko od święta, ale i na co dzień.
„Uważam, że język polski jest ą-ę i tak powinno zostać. Używajmy polskich znaków za każdym razem, gdy wysyłamy SMS lub mail”.
Jerzy Bralczyk, „Prof. Bralczyk: znaki diakrytyczne są nam potrzebne do szczęścia”
Katarzyna Myzia
https://view.genial.ly/6216a2e3f7d5de001a32ab30/presentation-animated-chalkboard-presentation